زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اطاعت (قرآن)





اطاعت اغلب در پذيرش فرمان به كار مى‌رود.


۱ - ریشه اطاعت



اطاعت از ماده طوع در مقابل كَرَه به معناى انقياد است و غالباً در پذيرش فرمان به كار مى‌رود.

۲ - مقومات اطاعت



و اجراى فرمان همراه با رغبت و خضوع از مقومات آن است؛ به‌گونه‌اى‌ كه در صورت فقدان هر يك از اين سه، نقيض آن - كه کراهت و ناخوش‌آيندى است‌، صدق خواهد كرد.

۳ - اقسام اطاعت



اطاعت به دو بخش تكوينى و تشريعى تقسیم مى‌شود كه مورد نظر در اين مدخل هر دو مى‌باشد و از واژه‌هاى «اتّخذ»، «اجاب»، «اذعن»، «اذن»، «اقتدا»، «تبع»، «سجد»، «سخّر»، «سلم»، «طوع»، «فعل»، «قنت» و مشتقات آن‌ها استفاده شده است.

۴ - عناوين مرتبط



اطاعت آسمان‌ها؛
اطاعت از ائمه (علیه‌السلام)؛
اطاعت از ابراهیم (علیه‌السلام)؛
اطاعت از اکثریت؛
اطاعت از باطل؛
اطاعت از جبرئیل؛
اطاعت از خدا؛
اطاعت از رهبران؛
اطاعت از شیطان؛
اطاعت از محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛
اطاعت از هوای نفس؛
زمینه اطاعت.

۵ - پانویس


 
۱. اصفهانی، راغب، مفردات فی الفاظ القرآن، ج۱، ص۳۱۰.    
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان‌ العرب، ج۸، ص۲۴۰.    
۳. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۳۷.    


۵.۱ - منبع


فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اطاعت».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.