اطاعت (قرآن)اطاعت اغلب در پذيرش فرمان به كار مى‌رود. ۱ - ریشه اطاعتاطاعت از ماده طوع در مقابل كَرَه به معناى انقياد است و غالباً در پذيرش فرمان به كار مى‌رود. ۲ - مقومات اطاعتو اجراى فرمان همراه با رغبت و خضوع از مقومات آن است؛ به‌گونه‌اى كه در صورت فقدان هر يك از اين سه، نقيض آن - كه کراهت و ناخوش‌آيندى است، صدق خواهد كرد. ۳ - اقسام اطاعتاطاعت به دو بخش تكوينى و تشريعى تقسیم مى‌شود كه مورد نظر در اين مدخل هر دو مى‌باشد و از واژه‌هاى «اتّخذ»، «اجاب»، «اذعن»، «اذن»، «اقتدا»، «تبع»، «سجد»، «سخّر»، «سلم»، «طوع»، «فعل»، «قنت» و مشتقات آن‌ها استفاده شده است. ۴ - عناوين مرتبطاطاعت آسمان‌ها؛ اطاعت از ائمه (علیه‌السلام)؛ اطاعت از ابراهیم (علیه‌السلام)؛ اطاعت از اکثریت؛ اطاعت از باطل؛ اطاعت از جبرئیل؛ اطاعت از خدا؛ اطاعت از رهبران؛ اطاعت از شیطان؛ اطاعت از محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛ اطاعت از هوای نفس؛ زمینه اطاعت. ۵ - پانویس
۵.۱ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اطاعت». |